Dag 25 t/m 27: De volgende bezoeken

Drie bezoekdagen gehad. De één wat korter dan de ander. Nog één dag te gaan. Bezoektijden zijn van 08:30 tot 19:00 uur. En in principe kunnen we al die tijd benutten. De hele dag blijven zitten is echter bijna niet te doen voor Bruce door rug- en schouderklachten. Hij mag alleen voor het toiletbezoek van de stoel komen. Bovendien is het er zo vreselijk koud dat het ook voor mij afzien is.
Om ook de dagen voor Johan niet te lang te maken, beginnen we later en/of sluiten we de dag wat eerder af. Hij gaat deze dagen niet mee. Lang zitten is voor hem al helemaal niets, maar het grootste nadeel voor hem is dat hij geen Engels spreekt. Dat maakt converseren toch lastiger voor iedereen en vermoeiend voor mij om steeds maar te vertalen. Dus hij vindt het prima om alleen de eerste dag mee te gaan en de rest aan mij over te laten. Bovendien is het mijn penvriend. Van penvriend spreken voelt een beetje raar. Dat is het allang niet meer. Hij is door de jaren heen gewoon een goede vriend geworden. Maar goed, het is deze keer toch al een dag meer dan de vorige keer, dus dat is dan ook niet zo erg als de dagen wat korter zijn.

Afgezien daarvan, gaat alles prima. Het gaat er allemaal relaxed aan toe. We mogen zelf de tafel uitkiezen waaraan we zillen zitten. Er zijn twee soorten tafels, de vierkante en de langwerpige. We zitten liever aan de langwerpige, omdat je dan dichter tegenover elkaar zit. Aan de vierkante moet je ook tegenover elkaar zitten, maar de afstand is veel groter. Dat hebben we vroeger wel eens gehad en aan het einde van de dag heb je beiden een zere nek van het voorover buigen.
De bewakers zijn allemaal vriendelijk en sommigen tegenover Bruce zelfs amicaal. Ik kan merken dat hij er hoog aangeschreven staat. De persoon waarvoor hij werkt kwam eergisteren even langs toen ik er was om kennis te maken, omdat hij 'toch in de buurt was'. Bruce geloofde er niets van. Hij was gewoon nieuwsgierig om te zien van wie hij de hele week bezoek kreeg, in plaats van op zijn werk te verschijnen.
Af en toe haal ik wat te eten of te drinken uit de machines. Ze weten daarvoor de prijzen wel te hanteren en het loopt aardig in de papieren. Bruce vind dat vreselijk en ik moet echt aandringen dat hij wat kiest.
Eigenlijk valt er gewoon niets bijzonders te melden. We hebben gewoon leuke gesprekken en dat je na 3 dagen alle onderwerpen wel behandeld hebt is heel begrijpelijk. Dus vandaag hebben we een stok kaarten gepakt en heeft Bruce mij de spelregels uitgelegd voor Rummy, vanwaar Rummikub is afgeleid. Hoewel de basis hetzelfde is, zijn de regels totaal anders. Dus dat is even wennen voor mij. Toch heb ik het gepresteerd om een paar keer van hem te winnen en hebben we de grootste lol. Vandaag hebben we het gedaan zonder punten; maar morgen gaat het er serieus aan toe. We zullen zien...

Johan brengt zijn dagen door met wandelen in het dorp, voetbalwedstrijden kijken op de laptop (mogelijk door VPN via onze eigen televisieprovider), puzzelen, lezen en een dutje doen.

Lekker in het zonnetje voor onze kamer...

Foto van foto, dus niet de beste kwaliteit