Mijn ticker

woensdag 4 september 2019

Dag 12: Redwood National Park

Op Johan zijn 65e verjaardag hoeven we niet te verkassen naar een ander onderkomen. Maar we blijven natuurlijk ook niet op het hotel. Deze dag zullen we doorbrengen in Redwood National Park.

Na het ontbijt in het hotel, wat toch wel uitgebreider was dan dat we tot nu toe gehad hebben, stappen we in de auto en zoeken de kustweg 101, die we al volgen sinds we in Seattle van de veerboot reden, weer op. Dat ik gisteren zei, dat we de laatste dag aan de kust hadden klopt niet helemaal. De Redwoods is een park dat aan de kust ligt. In dit park zijn de hoogste bomen ter wereld; de Redwood Tree, die wel 115 meter hoog wordt. Niet te verwarren met de Sequoia, die de dikste boom ter wereld is. Er zijn ook wel enkele dikke Redwoods, maar het gaat toch vooral om de lengte.


We rijden zo'n 60 km naar het zuiden en komen dan bij het bezoekerscentrum en zien onderweg al de hoge bomen. Ik vraag daar hoe we het best bij Fern Canyon kunnen komen. We moeten een eindje verder een 14 km lange dirt road over en komen dan bij de kust, daar dan een eindje verder parkeren bij een camping. Dan 1,5 km lopen en dan zijn we bij de ingang van Fern Canyon.
Fern Canyon is een kloof met stijle wanden en tegen die wanden groeien allemaal varens. Ik had er foto's van gezien en het leek me heel gaaf om hier te lopen. Leuk weetje is, dat hier opnames zijn gemaakt voor de film Jurassic Park.
De kloof zelf is ongeveer 500 m. lang en we kijken er onze ogen uit. Wat een leuk wandelingetje. Soms moet het kreekje overgestoken worden, maar daarvoor liggen er planken. Ook liggen er soms omgevallen bomen; wat vooral aan het einde betekent dat er wat geklauter of kruip door sluip door gedaan moet worden. Aan het einde van kloof kom je via trappen weer boven. Je kunt dan kiezen uit verschillende paden. De kortste is bovenlangs de kloof weer terug. Maar wij nemen op advies van de ranger een andere, die 3 mijl is. Die 4,5 km dus, is voor ons precies mooi genoeg; we komen dan precies bij de auto uit.








Na een hele tijd lopen, heb ik zo mijn twijfels. Hadden we er al niet moeten zijn? Je raakt het gevoel daarvoor een beetje kwijt vanwege de bochten en het steeds stil staan om de machtige bomen te bewonderen en te fotograferen. Ik begin mensen aan te spreken die van de andere kant komen; maar die maken ons alleen maar onzekerder. Zij zijn via een hele andere route gekomen. Ik mag van hen de kaart fotograferen van de telefoon en later van een echte kaart. Het maakt ons niet veel wijzer. We vertrouwen op de belofte dat er een mijl verder bij een splitsing een bordje staat. En die mijl duurt lang, wat als...? Maar ja hoor, we zitten toch echt wel goed. Om nu een lang verhaal kort te maken, in plaats van de 4,5 km waarvan ik mij meende te herinneren dat de ranger zei, hebben we onbedoeld in totaal 14 km gelopen!!
Gelukkig hadden we alles mee; het weer, het pad dat redelijk tot goed begaanbaar was, genoeg proviand en onze conditie die we de laatste dagen opgebouwd hebben... We hebben we erg genoten van de majestueuze bomen overal om ons heen, ondanks dat we sporen zagen van poema's (maar ze gelukkig zelf niet zagen) en dat we bijna tot op het einde onzeker waren of we wel goed liepen. Tja, je zult toch maar in het bos moeten slapen waar poema's rond lopen...
We waren wel heel erg blij dat we om kwart over drie tenslotte weer op de parkeerplaats waren. We lopen nog even de camping over en zitten op het strand nog een half uurtje naar de machtige vloedgolven te kijken.
We zullen ons de Redwoods eeuwig blijven herinneren!






We halen een pizza en eten die op onze kamer op. Lopen er daarna nog even uit omdat we zeeleeuwen horen blaffen in de haven, dichtbij ons hotel. Uiteindelijk kunnen we er niet dicht genoeg bij komen.. Maar toch even een cooldown gehad van 2 km.....


Later hebben we nog eens gereconstrueerd wat er nu 'mis' ging. De Fern Canyon zie je links boven (dat kleine rondje). Waarschijnlijk heeft de ranger in het bezoekerscentrum het alleen gehad over de James Irvine trail. Maar omdat we bij de auto moesten uitkomen, was het ook nodig om de Clintonia Trail te nemen en vervolgens de Miners Ridge Trail richting kust. Hele mooie wandeling, maar was fijn geweest als we hadden geweten dat het niet 4,5 maar 14 km was... Alhoewel, dan hadden we hem misschien niet eens gelopen, maar direct na Fern Canyon de route terug... :)



5 opmerkingen:

  1. Johan van harte gefeliciteerd met je 65ste verjaardag. Dat je heel lang van je vrije tijd mag genieten samen met Gera.Jij ook gefeliciteerd hoor Zo te zien lukt het genieten daar erg goed. wat een gigantisch grote en mooie natuur. Sportief bezig hoor. Top Veel plezier en geniet ze. Groetjes Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van harte gefeliciteerd, Johan en nog heel veel mooie jaren gewenst. Wat een conditie hebben jullie, respect. En wat een prachtige omgeving. Ik blijf het zeggen. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Johan,jullie hebben een machtige natuurplek gekozen om je jaartje erbij te vieren!Gelukwensen ook van mij!O jee, wat stapten jullie kilometers!En zeggen dat mijn dochter er niet eens zo ver vandaan woont. ;)
    Zij namen onlangs een tweede hond. Naast hun grote pikzwarte labrador, Kona een wit/zwarte colli, Maggie.
    Die wouden zijn majestueus,zo gaaf!Ik blijf ervan genieten!:))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Grappig, een klein zetfoutje: 115 m? :)

    BeantwoordenVerwijderen