Dag 23: Vlucht Seattle - Chicago

Nou, daar zitten we dan in een ander deel van Amerika. Het is bijna 19:00 uur als we in het hotel arriveren; we hebben de klok 2 uur vooruit moeten zetten. Het tijdverschil met Nederland is nu nog 7 uur.

Ons was gisteravond een ontbijt beloofd om 06:00 uur vanmorgen. Dat komt dan mooi uit, want de shuttle brengt ons om 07:00 naar het vliegveld. Echter, als we beneden komen is er niets klaargezet. De receptioniste zegt dat het ontbijt in het weekend om 07:00 uur begint. Foutje, bedankt... Ze zegt ook, dat als we over een half uurtje terugkomen we wel wat kunnen pakken als de betreffende persoon er is, die het allemaal verzorgt. Nou oké...
We maken de koffers alvast helemaal in orde en nemen ze dan ook maar direct mee naar beneden als het zover is. Er wordt een mandje muffins en bananencake neergezet en daar blijft het bij. De persoon blijft maar druk met het bestek en de servetten. Oh ja, we kunnen ook water tappen...
Er zit  nog een ander echtpaar ook op de shuttle te wachten en we raken aan de praat. Leuk gesprek even en als we uiteindelijk ieder in onze eigen shuttle stappen, krijgen we van allebei een big hug. Nou, hoe leuk is dat??

We verlaten Seattle in de regen. Wat een geluk hebben we gisteren gehad met het weer toen we Mt. Rainier bezochten!
De rit naar het vliegveld is in een kwartier gepiept en eigenlijk loopt alles wel gesmeerd. Inchecken, security check, het treintje naar een andere terminal en de uiteindelijk vlucht van 4 uur.
Daarna de bus naar de car rental. Er is een heel nieuw gebouw neergezet, vergelijkbaar met dat in Seattle. Alle verhuurbedrijven onder één dak. We zijn Hertz Gold members en hebben deze week de auto gratis. Bij elkaar gespaard met punten door eerdere verhuren. We mogen zo doorlopen en een auto uit een bepaalde klasse uitzoeken. Er staan 3 lange rijen, allemaal verschillende merken ook. Het enige wat ik weet is, dat ik niet meer een Nissan Sentra wil hebben. Die hadden we twee jaar geleden ook en de bijrijdersstoel zat voor geen meter. Maar ja, welke dan? Net een snoepwinkel!
Er staan twee verschillende modellen blauwe Chevrolets bij elkaar, de Malibu en de Impala. We zijn het er over eens, een van die twee moet het worden. Johan zegt me op te schieten met kiezen, want er komen twee jongens onze kant opgelopen. Ik kies snel voor de rechtse en we gooien de klep maar alvast open. Die is wat groter, maar zat wat lager. Ik gok er maar op dat ik de stoel kan verhogen... En ja, dat kan! De jongens rijden weg in de andere. We zijn nu de tijdelijke trotse eigenaar van een donkerblauwe Chevrolet Impala. Zal morgen wel een foto plaatsen, want nu is het te donker.

We hoeven maar een uurtje te rijden, zodat we net Chicago uit zijn en er niet morgen met de spits mee te maken hebben. Toch is het druk op de snelweg en zitten we het eerste stuk in een langzaam rijdende file. De weg loopt langs downtown en als we dat voorbij zijn, wordt het snel beter.

We rijden de laatste kilometers naar Tinley Park, waar ons hotel is.
Voordat we inchecken eerst nog even langs Wendy's. Onze magen kunnen wel wat gebruiken, want ook in het vliegtuig hebben we niet veel gehad.
We krijgen een mooie kamer op de bovenste verdieping, vergelijkbaar met die van gisteren, alleen twee tot drie keer zo klein...