Dag 10: Verder langs de kust

We hebben vanmorgen ons mooie appartementje in Depoe Bay gedag gezegd en hebben het verruild voor weer een schattige kamer in een motel deze keer in Bandon. Het is echt zo'n ouderwets mom & pop hotel, maar helemaal gerenoveerd. Elke kamer is anders. We hebben kamer nr. 1, de Lighthouse-room. Ziet er weer supermooi uit.

Maar goed, voordat we hier omstreeks 5 uur aankwamen, hebben we zo'n 210 km gereden en onderweg natuurlijk het een en ander gezien. De planning langs de kust in het voren was bijna niet te doen. Je hebt staatspark naast staatspark, met daar tussenin uitzichtpunten. Dus ik had wat hoofdpunten opgeschreven en besloten dat we het verder maar op ons af zouden laten komen.
Voordat we uit Depoe Bay wegrijden, kijken we nog even bij het punt waar we gisteravond die grijze walvissen zagen. En ja hoor, ze waren daar nog steeds. Zo mooi om daar even naar te kijken. Hoeveel het er zijn weten we niet, maar toch zeker een hele groep. Meer dan wat gespuit, de ruggen en een enkele staartvis zien we niet, maar toch... Echt leuk om dat zo mee te maken.

We komen bij Otter Rock State Park. Het is meer een parkeerplaats met enkele picknicktafels. Maar als we over de railing kijken, zien we rotsen voor de kust liggen met een groot gat er in. Met eb kun je daar vanuit een andere toegang naar toe lopen. En op dit moment lopen daar ook mensen. Dat doen wij niet, kost te veel tijd... En ook hier zwemmen weer walvissen...!

Niet goed te zien op de foto, maar hieronder lopen mensen...

Zicht naar rechts

Zicht naar links

Een eindje verder arriveren we bij Yaquina Lighthouse, een national park, dus we mogen met onze pas naar binnen. Het is een historische vuurtoren, maar je kunt er niet in. We kunnen er wel omheen lopen en over de oceaan turen. Beneden ons op de rotsen liggen twee zeehonden en dicht daarbij in de buurt wéér walvissen!

Zeehondjes

We rijden verder en zien een Walmart. Toch eerst maar even nieuw drinken en proviand inslaan en dan snel weer verder. Hoewel, niet lang daarna komen we bij Newport. De historische straat Bayfront heeft aan de ene kant visverwerkingsbedrijven en aan de andere kant leuke kleine winkeltjes. Maar dat is niet waarvoor we hiernaartoe rijden. Het gaat om dock 1. Daar liggen allemaal zeeleeuwen. Er zijn er 5 direct onder ons en iets verder weg op een rots, nog vele andere. In een jachthaventje nog verderop nog veel meer andere. Het geblaf is overduidelijk te horen. Bij de rots kunnen we niet komen, dan zouden we moeten zwemmen. Naar het jachthaventje is het te ver lopen en ik weet ook niet of je daar wel kunt komen, want mensen zien we daar niet. Maar dat geeft allemaal niet, want op die 5 onder ons hebben we goed zicht en is al mooi genoeg om een tijdje naar te kijken.

Rond het middaguren arriveren we in Cape Perpetua State Park, hoog boven de kust. Er moet voor betaald worden door geld in een box te gooien. Maar het uitzicht valt ons tegen en volgens mij was het niet de bedoeling dat we dit zouden aandoen. We eten snel wat en rijden alle bochten weer naar beneden en komen dan bij Spouting Horn, wat hierbij hoort en ik bij de planning vast in gedachten had. Spouting Horn laat zich lastig uitleggen. Maar ook hier een rotsachtige kust, waar water door holen omhoog spuit. Vooral met vloed en storm moet dat een spectaculair gezicht zijn. Maar wij zijn er net wanneer het vloed gaat worden. In een kleiner gat spuit het water omhoog alsof het een geiser is, ofwel een spuitende walvis. Verder is er ook nog een ander, groter gat, waar het met een hoge golf ook wel apart aan toe gaat. Het gat vult zich met water en ander water stort hier zich hier weer op. Ingewikkeld, ik weet het, hopelijk maken de foto's meer duidelijk...

We moeten nog 155 km rijden en het wordt nu toch wel eens tijd dat we wat vorderingen gaan maken. Met nog hier en daar een stop bij een uitzichtpunt met ja, het wordt eentonig, wéér walvissen en alvast eten voordat we aankomen, nemen we uiteindelijk intrek in deze motelkamer. Ik zet de televisie aan, en wat dacht je? Een uitzending van het concert van Shania Twain in Las Vegas, blijkbaar niet lang geleden... Dus daar zit ik onder het typen naar te kijken!