Dag 20: Portland

De auto krijgt vandaag een dag vrijaf. We trekken erop uit met de tram en de benenwagen. Een blok verwijderd van ons hotel is de halte en we moeten hiervoor een kaartje kopen aan de halte of in de tram. Ik kies voor de halte, want we zagen de tram net voorbij gaan toen we aan kwamen lopen. Dus tijd genoeg om e.e.a. uit te vogelen... Toch doe ik iets verkeerd, in plaats van 2 enkele kaartjes, koop ik 2 dagkaartjes. Geeft niet, het is maar een tientje totaal.
De tram brengt ons in enkele minuten de 3 km naar het centrum. We hadden het kunnen lopen, maar ja, we moeten waarschijnlijk de hele dag al lopen. Dus we kunnen daar maar beter fris aan beginnen.

Wachten op de tram

We stappen uit en staan even verdwaasd de kijken. Wat nu? Johan wordt ongeduldig; hij heeft al niets met steden, maar dat er voor vandaag niet echt een plan was maakt hem niet vrolijk.
We zoeken het infocenter en een Japanse dame met een slecht accent vertelt ons het een en ander. Ik vind het allemaal niet erg overtuigend klinken. Maar goed, we zijn nu eenmaal hier en maken er maar het beste van.

We lopen eerst maar eens naar het Old Pioneer Court House; daar kun je gratis naar binnen als je je paspoort bij je hebt en dat hebben we! We worden doorgelicht, we krijgen wat regels toegespeeld en mogen dan vrij rond lopen. Er is vandaag geen zitting en bij alle deuren die openstaan mogen we naar binnen. We zien een enorme bibliotheek met wetboeken van alle staten, de rechtszaal, de kantoren van de rechters en vergaderzalen. We mogen op alle verdiepingen kijken en zelfs tot in het torentje, vanwaar je uitzicht hebt over het centrum van Portland met oude foto's ernaast van hoe het vroeger was. Het geheel was best interessant en na driekwartier staan we weer buiten.

Vijf blokken naar het noorden en vier naar het westen heb je 's werelds grootste boekwinkel op basis van schappen, Powell's. Ik had daar al eerder over gehoord en gelezen en de dame van het infocenter bevestigde dat alle Nederlanders daar naar toe willen. Hij is inderdaad enorm. Schijnt 6300 m2 oppervlakte te hebben. Voor de hoogste schappen heb je een trapje nodig. We lopen wat rond als een kip zonder kop en dan vraag ik toch even waar de Nederlandse boeken staan. Red room, isle 818 dus... En inderdaad, twee schappen. Niet echt veel, maar toch...

Tja, wat nu? We besluiten om de tram in te stappen en zo maar eens even ons rond laten rijden op de groene (NS) lijn, nu we toch dagkaartjes hebben.  Als we bij de halte met de kaart staan te draaien en overleggen, spreekt een man ons aan. Waar we naar toe willen? Nou ja, we willen gewoon even rondrijden en een indruk krijgen van de stad. De man wijst ons op de NW 23rd Ave. Dat moet een gezellige straat zijn met winkeltjes en restaurantjes. We stappen uit in die omgeving en inderdaad, leuk om te lopen, piepkleine terrasjes en open gevels waar mensen zitten te eten. Het soort mensen wat hier loopt heeft net wat meer stijl en klasse dan in het centrum. Het zijn vooral de pandjes zelf die onze aandacht trekken. Het lijken vroeger normale huizen geweest te zijn. Tenminste, die indruk krijgen we.

Vanwege bomen en auto's alleen maar slechte foto's

Dan toch maar weer op de tram gestapt richting downtown en bij Powell's uitgestapt voor een sanitaire stop. We besluiten dan door te lopen naar de food court in de 5th Ave, waar we al eerder langs gekomen zijn. Want ja, in Portland zijn en daar niet gebruik van maken, dat kan toch eigenlijk niet. We kiezen allebei voor een Chicago Dog, denkende dat we dan vanavond nog wel iets kunnen nemen. Maar we krijgen er een enorme bak friet bij. Dus tja, onze magen zijn voor de rest van de dag wel gevuld.

Daar de Steel Bridge wél op het programma stond, lopen we nu via China Town die richting op. Deze brug viel ons op toen we deze in Wie is de Mol 2017 zagen. Een heel aparte dubbeldeks brug, die zich alleen uit laat leggen door een plaatje te laten zien. We lopen hem helemaal over en eenmaal aan de andere kant zijn we ook niet meer zo ver van het hotel verwijderd; we lopen de rest dan ook maar.

Tja, wat kan ik zeggen over Portland? Relaxte stad met héél veel zonderlingen en zwervers overal over de stad verspreid. Toch heb me er niet echt onveilig door gevoeld omdat ze je niet lastig vallen en doordat er ook niet gebedeld wordt. Toeristisch gezien, niet echt een stad met hoogstandjes, maar wel leuk om gezien te hebben.