Dag 14: Crater Lake

Zo'n twee uurtjes geleden aangekomen bij ons nieuwe onderkomen voor twee nachten. Een Airbnb in een best wel sjieke buurt. We hadden wel een code van de deur, maar wisten niet dat de eigenaresse niet thuis zou zijn. Dus, dat was even heel raar... Blijkt dat ze later komt, maar hoe laat??
Ondertussen zijn we er ook al weer uit geweest om iets te eten, maar ze is er nog niet. We voelen ons insluipers. Weten niet hoe de tv werkt en willen niet zomaar onze spullen in haar koelkast leggen, want die hebben we niet zelf. Haar jongste zoon zou thuis zijn, want die heeft een operatie gehad. Maar die zijn we in deze kast van een woning nog niet tegen gekomen. Het is hier ook héél stil. Alleen de kat ligt hier gezellig in het bijkamertje wat we ook mogen gebruiken. Met haar (of hem, dat weet ik nog niet) ben ik nu al wel bevriend...

Maar goed, nu eerst terug naar vanmorgen. Simpel ontbijt gehad in het hotel en 125 km gereden naar het noordoosten. Crater Lake staat voor vandaag op het programma. Ondanks dat ik me niet helemaal fit voel, gaat het programma gewoon door.
Tegen half elf komen we aan bij de rand van het meer. Wat een prachtig gezicht! Crater Lake is, zoals de naam al zegt een kratermeer en ligt zo'n beetje op 2000 meter hoogte. Door de lichtval en de diepte is het echt blauw van kleur. Er loopt een weg helemaal om heen; zo'n 80 km lang. Ik hoor verschillende verhalen over hoe lang je erover doet om hem te rijden. Hangt natuurlijk ook helemaal af van het aantal keren dat je stopt bij een uitzichtpunt en hoe lang je daar blijft en ook of je gebruik maakt van de mogelijkheid om een wandelingetje te maken. Voor dat laatste heb ik vandaag echt de energie niet. Maar we besluiten wel om er omheen te rijden en dan hier en daar te stoppen om uit te kijken over dit wonderschone meer. Het is heerlijk weer, zonnig met een beetje een fris windje. Het is echt genieten hierboven...

Rond 13:00 uur zijn we rond en moeten dan nog een kwart van de route voor de tweede keer rijden om er aan de andere kant weer af te gaan. Er is nog 175 km te gaan vandaag en we zetten koers naar het noorden. Voor we uiteindelijk in Bend aankomen, komen we eerst nog langs Lava National Monument. Een gebied waar 7000 geleden een vulkaanuitbarsting is geweest en waar de lava nog allemaal ligt zoals toen. Er is een kleine wandeling uitgezet van een mijl en dat is voor ons precies lang genoeg. Niet alleen vanwege mijn lage energieniveau maar ook omdat alle lava natuurlijk op elkaar lijkt... Grappig te zien is, dat de butte waar de lava uitgekomen is, niet aan de bovenkant zit, maar aan de zijkant ervan, het dunste deel aardkorst.

Tegen vijf uur rijden we de laatste kilometers naar de Airbnb. Tomtom weet niet zo goed raad met de buurt hier en we raken dan zelf ook van slag. De lichte hoofdpijn die ik had, barst volledig uit. Ik neem dan maar even wat en is ook weer snel gezakt, zodat we wat te eten kunnen zoeken...