Dag 15: McKenzie Pass - Santiam Pass Scenic Byway

Gisteren, we wilden net naar bed gaan, toen de gastvrouw Melissah thuiskwam. Ze kwam boven polshoogte nemen bij haar 14-jarige zoon die als een kluizenaar op zijn kamer in de andere vleugel van de bovenverdieping huist... Dus, heb haar min of meer op staan wachten en kennisgemaakt. Ze heeft van alles uitgelegd over de keuken en over de wasmachine  en de droger die in een ruimte naast onze kamer staan. Ik heb daar vanmorgen dankbaar gebruik van gemaakt.
Ook hebben we vanmorgen in de keuken thee gezet en met onze eigen voorraad een ontbijt genuttigd. Helaas hadden we geen brood. Die hebben we trouwens wel zojuist gekocht voor morgen en overmorgen...

Oké na het ontbijt en na de was, tegen half tien in de auto gestapt en richting Sisters gereden. Een ritje van 35 km. Sisters is een klein plaatsje van 2000 inwoners met ook nog een heel authentiek centrum, met van die kleine kubuswinkeltjes met nepgevels. Erg leuk.
In Sisters begint en eindigt ook de toeristische route van 132 km die we vandaag willen rijden. De McKenzie Pass-Santiam Pass Scenic Byway. We spreken af, dat we aan het eind van de route in Sisters rond zullen kijken.

Het is een afwisselende route met twee bergpassen, uitkijkpunten naar verschillende bergen in de omgeving, watervallen, meren en alweer lavavelden. We hebben niet alles kunnen zien, vooral de meren moesten het ontgelden. Het eerste deel gaat over een tweebaansweg en  is iets minder interessant. Soms ben je het uitkijkpunt of wat dan ook al weer voorbij.  En dat niet alleen, soms is dat wat aangegeven staat, niet eens te vinden. We willen daar dan ook niet teveel tijd aan besteden, want we merken al wel dat we toch tijd tekort komen.

We maken kleine wandelingetjes bij Sahalie Falls en Koosah Falls. Je kunt ook van de een naar de andere wandelen, maar ik had daar niet echt rekening mee gehouden en een heel verkeerde rok aangetrokken. Wel de wandelschoenen aangetrokken die standaard in de auto liggen, maar ja sportief is anders... Ook merk ik dat ik bij het klimmen vanwege de verkoudheid, echt lucht tekort kom.
Op een gegeven moment zien we ook hier lavavelden door de uitbraak van de Belknap, zo'n 2000 jaar geleden.
Op het hoogste punt van de tweede pas rijden we door de mist en even later in de regen. Een wandelingetje gaat hier dus om die reden niet door.

Even later arriveren we bij Dee Wright Observatory, een uitzichtpunt, gebouwd in 1935, over de lavavelden en de aangrenzende verbrande bossen in 2003. Ik weet niet meer hoeveel vierkante kilometers, maar dat zijn er heel wat. En volgens mij ook nog zeer recente.
Een eindje verder zien we zelfs zelf een beginnende brand in het gebied waar we net doorheen gereden zijn. Een helikopter is bezig met blussen...

Helemaal llinks; 'broken top', de andere drie 'three sisters'...

Rijden in de wolken..

Al met al zijn we toch zeker 5 uur bezig geweest met de route voor we weer in Sisters aankomen. Het is er erg druk; het verkeer rijdt er in file door de Main Street. Wij hebben geluk met parkeren, maar foto's maken is lastig als er zo'n rij auto's voor staat. Toch lopen we de straat even heen en weer en komen van agenten te weten dat er een foodfestival bezig is. Dan verwacht je zoiets als een braderie. Maar niks van dat al... Gewoon niet gezien wat er dan anders dan normaal zou kunnen zijn!

We rijden met een omweg via Redmond terug, waarbij we en passant nog even iets écht authentieks tegenkomen. Niet eens gerestaureerd.
Van 'Wie is de Mol 2017' weet ik nog dat er in Redmond nogal wat tweedehandswinkels zijn. Helaas heb ik geen adres en we rijden zo maar wat rond. Het is inmiddels wel half vijf, dus lang moet het ook niet duren. We vinden niets. Op Google zie ik dat verschillende ook al tussen 5 en 6 sluiten, dus we houden er mee op. Jammer...

In Bend bij de Walmart nog even nieuwe boodschappen gehaald en we kunnen weer even vooruit. In het grote huis hier is het stil als altijd. De gastvrouw is werken...